Cihangir Life Bir semtin hikayesi…
İlgili Yazılar
İstanbul’un her yeri ayrı bir güzel, her biri başka bir dünya. Bu başka başka dünyaların içerisinde Cihangir’in yeri benim için bambaşka. Yıllardır fırsat buldukça gittiğim ve keyifli zamanlar geçirdiğim bu semtin mekânlarını da en az kendisi kadar seviyorum.
Şıklığın ve salaşlığın bir arada olduğu mekânlarında kimsenin kasılmadan rahatça vakit geçirebilmesi benim Cihangir’i sevmemin en önemli nedenlerinden biri. Kaldı ki bir yeri güzel kılan sadece mekânları, dükkanları, binaları da değil bence. Her yeri güzelleştiren ya da tam aksini kılan elbette içerisinde yer alan insanlar, anılar…
Tabii bazen sizin özel ve güzel anılarınızın olduğu yerlerin kapanması, yıkılması ya da taşınması gibi durumlar söz konusu olabiliyor. Gelen gideni aratabiliyor. Cihangir’in en sevilen mekânlarından olan Meyra bir süre önce kapatılmıştı ve orada anıları olan biri olarak, benim açımdan bu pek hoş olmamıştı…
Cihangir’den terk-i diyar eyleyen Meyra’nın yerine Mona geldi. Yaklaşık iki ay kadar önce kapılarını açan Mona’yı oldukça merak ediyordum. Mona’ya başta Meyra’nın yerine geldiği için içten içe kızgın olsam da işin şakası bir yana, tedbil-i mekânda ferahlık olduğuna ve yinelenmek yerine yenilenmenin gücüne inananlardanım.
Ufak çapta araştırmalar ve fikir alışverişleri yaparken Mona için en çok karşılaştığım benzetme “Cihangir’in Lucca’sı” oldu. Yani Mona’nın müşterileri “Bebek’in Lucca’sı varsa, Cihangir’in de Mona’sı var” diyorlar. Açıkçası ben bu benzetmeyi yerinde buldum. Cihangir şık ama aynı zamanda salaş mekânlardan sonra oldukça şık ve iddialı bir mekâna sahip oldu. Hoş, bu görevi Rose Marine de bir ölçüde görüyordu ama Mona çıtaları çok daha yükseklere çıkardı ve bence bir eksiği tamamladı. Bu arada, Mona zaten Alaçatı’da varmış. Cihangir’de ikincisi açılmış.
Mona, bir İtalyan restoranı. Menüsünü pizzalar, makarnalar, salatalar ve etler oluşturuyor. Ben Pizza Robespierre (bonfileli pizza) yemeyi tercih ettim ve gerçekten isabetli bir seçim yaptım. Salata yiyen arkadaşım da memnun kaldı, makarna yiyen arkadaşlarım da. Şık ve gösterişli olduğu kadar gerçek anlamda iyi bir mutfağa da sahip Mona. Ayrıca personellerin ilgisi son derece güzel ve titizlikle servis sunuyorlar.
Tabii bu atmosferin, lezzetli yemeklerin bir karşılığı var. Fiyatlar civardakilere nazaran daha yüksek. Böyle niş bir restoranda aksini beklemek de olmaz diye düşünüyorum. Ayrıca ambiyans, yemekler ve hizmet kadar güzel olan bir şey var ki o da çalan müzikler! Biz müziklerini fazlasıyla beğendik ve hatta yemeklerimizi yedikten sonra ayağa kalkıp dans ettik. Zaten mekân gecenin ilerleyen saatlerinde bar konseptine dönüyor ve dj gerçekten çok güzel çalıyor. Hatta o kadar keyif aldık ki bir ara geceyi Mona’da sonlandırmayı bile düşündük.
Mona, Cihangir’de bir fark yaratmayı başarmış. Bana göre bu mekânın müşterisini sadece Cihangir’in sakinleri ya da sevenleri oluşturmayacak. Cihangir’in kitlesinden farklı olarak, İstanbul’un en gösterişli mekânlarında vakit geçirmeyi sevenler de Mona’ya uğrayacak.
Mona’nın menüsünü görmek için buraya tıklayabilirsiniz.
Kaynak: Hürriyet Yazar Cafe / Cem Özsancak
